Ik ben autist, ja. Jij een neuro-typisch mens?
-->
Ik ben autist, ja. Jij een neuro-typisch mens? Ik voer mijn eigen strijd, net als jij. Niet zoals jij,
Want jij lijkt je makkelijk te bewegen
In de drukte van deze maatschappij,
Mijn strijd is anders,
Ik zie alles,
Ik ruik alles,
Ik hoor alles,
Ik proef alles,
Ik voel alles.
Ik heb geen filters,
Zoals jij.
Ik combineer alles, En probeer uit die brij, Continu te beredeneren, Hoe ik me het best kan bewegen, In deze drukke maatschappij, Ik kan er niet aan ontkomen, ik hoor er bij,
Maar:
Té veel lawaai, Té veel informatie, Té veel drukte, Té veel onuitgesproken verwachtingen, Té veel onbegrepen regels, vaak onzinnige, onlogische of overbodige regels,
Té veel….
Ook joú, neuro-typisch mens, Wordt het meer en meer te veel. Ik zie het, ik weet het, ik hoor het, ik lees het, Steeds meer jongeren krijgen steeds jonger een burn-out, Ze verwerken de toenemende druk en verwachtingen niet goed. Deze maatschappij die over zijn toeren draait, Deze maatschappij, die niet om onze leefomgeving maalt,
Ook jij, neuro typisch mens, zou je steeds beter een beeld moeten kunnen vormen van wat autisme is, Moeten kunnen accepteren, Wat autisme is, Moeten kunnen waarderen, Waar autisme om vraagt:
Minder prikkels, Minder druk, Minder vervuiling van licht, informatie en lucht Een rustiger omgeving, In balans met elkaar,,,
Zou dat niet wat zijn? Zijn onze behoeftes niet wat goed is voor de algehele maatschappij? Zijn wij soms 'het kanariepietje in de mijn'? Signaleert een autist wellicht éérder wat aandacht behoeft?
Éerder, vanuit zijn/haar verhoogde gevoeligheid?
Het is interessant om dat eens vanuit déze invalshoek te bekijken,
In plaats van die gevoeligheid af te doen als 'defect',
Seriously ;)
In lak'ech,