Het is mijn droom dat iemand met autisme open en kwetsbaar, en zonder angst voor veroordeling, in de nabije toekomst gewoon kan zeggen dat hij of zij autist is (autisme heeft). Op dát moment is het stigma rond autisme doorbroken. En wordt hij of zij door zijn omgeving als even normaal of uniek als ieder ander gezien.
"HET CODEWOORD IS ACCEPTATIE"
Acceptatie van jezelf. Acceptatie van een ander.
Ik ben Frans Bak. Ik ben autisme coach en vanuit mijn ervaringen kom ik op voor de mens met autisme.
Met dit initiatief wil ik bijdragen aan het doorbreken van het stigma rond autisme. Opdat de mens met autisme zich comfortabel kan voelen in onze samenleving en zich, net als elk ander mens, kan richten op zijn eigen ontwikkeling.
"HET STIGMA ROND AUTISME DOORBREKEN"
Waarom zou je het stigma rond autisme willen doorbreken? Omdat iemand die zich autist noemt, al snel een oordeel over zich af roept. Wanneer iemand autist wordt genoemd, gebeurt dat momenteel veelal vanuit een vooroordeel ("jij bent anders dan ik"). Wil je geen van beide, dan wijs je het woord autist wellicht juist af. Want autisme hebben, autist zijn (hoewel je niet bent wat je hebt) is momenteel beladen.
"JE GEWOON GEACCEPTEERD WETEN ZOALS JE BENT"
Een diagnose zoals autisme beoogt hulp, of inzicht in jezelf. Maar veroordeelt een persoon (momenteel) tegelijk ook vaak als 'anders'. Wanneer 'anders zijn' kan worden geaccepteerd door de samenleving, hoeft niemand zich veroordeeld te voelen. En mag je je gewoon geaccepteerd en gerespecteerd voelen zoals je bent. Wat immers niet meer dan normaal is in de omgang met elkaar?
"OPEN EN KWETSBAAR DURVEN ZIJN TOONT JÚÍST OOK JE KRACHT"
‘Ik ben autist(isch)’ draagt uit dat het geen schande of beperking in onze samenleving is om autisme te ‘hebben’. Dat het zelfs schadelijk kan zijn om het een ‘defect’ te noemen. Afhankelijk van de mate kan het individueel beperkend zijn, zoals de mate van reuma dat ook kan zijn. Veelal blijkt autisme echter niet beperkend.
"JONGEREN MET AUTISME HELPEN OM ER EEN GOEDE WEG IN TE VINDEN"
Momenteel komen er veel mensen ‘uit de kast’ die de diagnose op latere (!) leeftijd alsnog krijgen, maar inmiddels succesvol(ler dan gemiddeld) in het leven staan. Tegen het stigma in, kwetsbaar durven zijn over je autisme vraagt nu nog lef. Dat mag ook anders, en dat zal jongeren met autisme helpen om er eerder een goede weg in te vinden.